पांडुरंगाच्या भूपाळ्या

पांडुरंगाच्या भूपाळ्या 

१) उठा पांडुरंगा आता प्रभातसमयो पातला ।

    वैष्णवांचा मेळा गरुडपारी दाटला ।। १ ।। 

    गरुडपारा पासुनी महाद्वारापर्यंत ।

    शुकसनकादिक नारद-तुंबर भक्तांच्या कोटी ।

    त्रिशूल डमरू घेऊनि उभा गिरिजेचा पती ।। २ ।।

    कलीयुगीचा भक्त नामा उभा कीर्तनी ।

    पाठीमागे उभी डोळा लावुनिया जनी ।। ३ ।।

२) उठा पांडुरंगा आता दर्शन द्या सकळां ।

    झाला अरुणोदय सरली निद्रेची वेळा ।। १ ।।

    संत साधू मुनी अवघे झालती गोळा ।

    सोडा शेज सुखे आता बघू द्या मुखकमळा ।। २ ।।

    रंगमंडपी महाद्वारी झालीसे दाटी ।

    मन उतावीळ रूप पहावया दृष्टी ।। ३ ।।

    राही रखुमाबाई तुम्हां येऊ द्या दया ।

    शेजे हालवुनी जागे करा देवराया ।। ४ ।।

    गरुड हनुमंत उभे पाहती वाट ।

    स्वर्गीचे सुरवर घेऊनि आले बोभाट ।। ५ ।।

    झाले मुक्तद्वार लाभ झाला रोकडा ।

    विष्णुदास नामा उभा घेऊनि कांकडा ।। ६ ।।

३)  उठा उठा साधुसंत साधा आपुले हित । गेला गेला हा नरदेह मग कैसा         भगवंत ।। धृ ।। उठोनि वेगेशी चला जाऊ राऊळांशी । जळती                     पातकांच्या राशी कांकड आरती देखलीया ।। १ ।। उठोनि पहाटे विठ्ठल       पहा उभा विटे । चरण तयाचें गोमटें अमृतदृष्टी अवलोका ।। २ ।।             जागे  करा रुक्मिणीवरा देव जागा कि निदुसरा । वेगें निंबलोण करा           दृष्ट होईल तयासी ।। ३ ।। पुढे वाजंत्री वाजती ढोल ढमामे गर्जती ।           होते कांकड आरती पांडुरंगरायाची ।। ४ ।। सिंहनाद शंखभेरी गजर             होतो महाद्वारी । केशवराज विटेवरी नामा चरण वंदितो ।। ५ ।।

४)  भक्ती चिये पोटी बोध कांकडा ज्योती । पंचप्राण जीवें भावें ओवाळूं           आरती ।। १ ।। ओवाळूं आरती माझ्या पंढरीनाथा, माझ्या                         द्वारकानाथा । दोन्ही कर जोडून चरणी ठेविला माथा ।। धृ ।। माया         अविद्या पीळ घालुनी कांकडा केला । अनुसंधान स्नेहामाजी सगळा           भिजवीला ।। २ ।। काय महिमा वर्णू आता सांगणे ते किती । कोटी             ब्रह्महत्या काळ मुख पाहतां जाती ।। ३ ।। विटेसहित पाऊले जीवेभावे       ओवाळू । कोटी रविशशी जैसे उगवले भानू ।। ४ ।। एकीकडे राही               एकीकडे रखुमाबाई । मयूर पिच्छ चामरे ढाळिती ठाईंच्या ठायी ।। ५ ।।     तुका म्हणे दीप घेऊनि जन्मनीत शोभा विटेवरी उभा जैसा लावण्य          गाभा ।। ६ ।। महाद्वारापासूनि गरुड परापर्यंत । झाली सुखाची दाटी        नामदेव जोडुनिया हात ।। ७ ।। असो नसो भाव, आलो तुझिया पाया ।        कृपादृष्टी पाहे मजकडे पंढरिराया ।। ८ ।। अखंडित बैसावें ऐसे वाटते          पायी । साहोनि संकोच ठाव थोडासा देई ।। ९ ।। तुका म्हणे आम्ही            तुझी   वेडी-वाकुडी । नामे भवपाश हाते आपुल्या तोडी ।। १० ।।

५)  पंढरीच्या राया तुला दृष्ट जाहली । ओवाळिती तुला रे देवा संत 
     मंडळी । भक्त मंडळी ।। पुंडलिकाच्या साठी देवा येथे आलासी ।               विटेवरी नीट उभा हात कटेशी । महाद्वारी गरुड उभा तुझ्या सेवेशी ।।       ओवाळिती तुला रे देवा ।। १ ।। दामाजीच्या साठी देवा महार झालाशी ।     कान्होपात्रा कलावंतीण नेली पायाशी । मीराबाईसाठी देवा विष 
     प्रशिशी । ओवाळिती तुला रे देवा संतमंडळी ।। २ ।। नाम्यासंगे एका         ताटी तूच जेविशी । एकनाथगृही देवा पाणी वाहीशी । जनाबाई सुळी           देता तिजशी रक्षिसी । ओवाळिती तुला रे देवा संतमंडळी ।। ३ ।।               चोख्यामेळ्यासंगे देवा ढोरे ओढीशी । गोऱ्याकुंभाराची देवा मडकी               घडविशी । प्रल्हादाच्या भक्तीसाठी देवा स्तंभी प्रगटशी । ओवाळिती         तुला रे देवा संतमंडळी ।। ४ ।। इतुके भक्त जमुनी तुझी दृष्ट काढिती ।    प्रपंचाचा वीट येऊनि आले पायाशी । रुक्मिणीही विनविते तुझ्यारे             चरणाशी । ओवाळिती तुला रे देवा संतमंडळी ।। ५ ।। 

     

विठ्ठल - रुक्मिणी