Posts

Showing posts from September, 2018

विठ्ठल हा चित्ती ।

Image
विठ्ठल हा चित्ती ।           "श्री विठ्ठलाचे नाव व गाणे चित्तास गोड लागते. आमचे जीवन एक विठ्ठलच असून टाळ व चिपळ्या हेच काय ते आमचे धन आहे."                   विठ्ठल भक्तीत एवढी जादू आहे कि माणूस स्वतःला हरवून जातो. विठ्ठलाचे नाव जरी घेतले तरी मनाला समाधान वाटते. मन प्रसन्न, आनंदी होते. विठ्ठल आपल्याबरोबर असून आपल्या साऱ्या चिंता तो मिटवत आहे असे वाटते. म्हणूनच निश्चिन्त मनाने घेतलेले त्याचे नाव व त्याचे गाणे (गायलेले भजन-कीर्तन) मनास गोड लागते. मन प्रफुल्लित होते.                    एकदा विठ्ठल भक्तीत, नामस्मरणात मन रमले कि मनात विठ्ठलाशिवाय दुसरे कुठलेही विचार येत नाहीत. मनात विठ्ठलाचे नाव असले कि मनातील वाईट विचार, वाईट प्रवृत्ती दूर पळून जातात. आपल्या अंत:करणात विठ्ठल आपले स्थान निर्माण करतो. तुकाराम महाराजही आपल्या साऱ्या चिंता, विवंचना विसरून विठ्ठल भक्तीत, नामस्मरणात एवढे रमले कि, ते पूर्णतः विठ्ठलमय झाले. त्यांच्या जीवनात विठ्ठलाशिवाय दुसऱ्या कुठल्याही गोष्टीला (सांसारिक गोष्टींना) स्थान नव्हते. हातात टाळ व चिपळ्या घ्यायच्या व एखाद्या मंदिरात भजन-कीर्त

श्री विठ्ठल संजीवनी अमृत

Image
श्री विठ्ठल संजीवनी अमृत            श्री विठ्ठल हे शब्द केवळ संजीवनी अमृतच आहे. तुकाराम महाराज म्हणतात, "ह्या विठ्ठल रंगानेच मी सर्वांगाने रंगून गेलो."           तुकाराम महाराज जस-जसे विठ्ठल भक्तीत रमू लागले तसे त्यांच्या संसाराच्या साऱ्या चिंता मिटू लागल्या. त्यांना संसारातील पाशातून मुक्ती मिळाली. त्यांच्यावर कोसळलेल्या आपत्तींमुळे ते दु:खी झाले होते. जीवनातील त्यांचा रसच संपून गेला होता परंतु विठ्ठल भक्तीमुळे, नामस्मरणामुळे त्यांच्यात नवचैतन्य निर्माण झाले. मोह,माया, मत्सर, क्रोध या गोष्टींपासून अलिप्त झाले. त्यांनी आपले सारे जीवनच विठ्ठलाला अर्पण केले. ते पूर्णतः विठ्ठलमय झाले. विठ्ठलाशी एकरूप झाले. विठ्ठलमुळे त्यांचे संपूर्ण जीवनच बदलून गेले. ते संत पदापर्यंत पोचले. विठ्ठलाचे भजन-कीर्तन करणे, त्याचे नामस्मरण करणे, त्याची सतत भक्ती करणे हाच त्यांचा दररोजचा नित्यक्रम चालू झाला व यातूनच त्यांना आनंद मिळू लागला. जगातील इतर क्षणिक सुखांपेक्षा कितीतरी पटींनी त्यांना विठ्ठलनामामुळे सुख प्राप्त झाले. म्हणूनच ते म्हणतात कि श्री विठ्ठल ह्या एका शब्दापुढे सर्व सुखे

पांडुरंगाच्या भूपाळ्या

Image
पांडुरंगाच्या भूपाळ्या  १) उठा पांडुरंगा आता प्रभातसमयो पातला ।     वैष्णवांचा मेळा गरुडपारी दाटला ।। १ ।।      गरुडपारा पासुनी महाद्वारापर्यंत ।     शुकसनकादिक नारद-तुंबर भक्तांच्या कोटी ।     त्रिशूल डमरू घेऊनि उभा गिरिजेचा पती ।। २ ।।     कलीयुगीचा भक्त नामा उभा कीर्तनी ।     पाठीमागे उभी डोळा लावुनिया जनी ।। ३ ।। २) उठा पांडुरंगा आता दर्शन द्या सकळां ।     झाला अरुणोदय सरली निद्रेची वेळा ।। १ ।।     संत साधू मुनी अवघे झालती गोळा ।     सोडा शेज सुखे आता बघू द्या मुखकमळा ।। २ ।।     रंगमंडपी महाद्वारी झालीसे दाटी ।     मन उतावीळ रूप पहावया दृष्टी ।। ३ ।।     राही रखुमाबाई तुम्हां येऊ द्या दया ।     शेजे हालवुनी जागे करा देवराया ।। ४ ।।     गरुड हनुमंत उभे पाहती वाट ।     स्वर्गीचे सुरवर घेऊनि आले बोभाट ।। ५ ।।     झाले मुक्तद्वार लाभ झाला रोकडा ।     विष्णुदास नामा उभा घेऊनि कांकडा ।। ६ ।। ३)  उठा उठा साधुसंत साधा आपुले हित । गेला गेला हा नरदेह मग कैसा         भगवंत ।। धृ ।। उठोनि वेगेशी चला जाऊ राऊळांशी । जळती                     पात